Wiadukty kolejowe w Wiśle

Linię kolejową do Wisły budowano etapami. W 1888 r. uruchomiono odcinek z Goleszowa do Ustronia. Dalsza rozbudowa linii nastąpiła dopiero w okresie międzywojennym. W 1927 r. oddano do użytku odcinek Chybie – Skoczów, w 1928 r. odcinek Ustroń – Ustroń Polana, a rok później odcinek Ustroń Polana – Wisła Uzdrowisko. W 1933 r. pociągi mogły już docierać do stacji w Głębcach. Według planów, linia miała być poprowadzona dalej w kierunku Zwardonia, przez Istebną i Koniaków. Te zamiary pokrzyżował jednak wybuch II wojny światowej.

Wiadukt w Wiśle Łabajowie ma siedem przęseł, 25 m wysokości i 122 m długości. Na zrekonstruowanej w 1985 r. tablicy (pierwotna zniszczona podczas okupacji), umieszczonej na jednej z podpór budowli, można przeczytać: „Kolej Ustroń – Wisła Głębce, wiadukt dł. 122 m wybudowany w 1931-1933 przez Śląski Urząd Wojewódzki, kiedy Wojewodą był dr Michał Grażyński, Marszałkiem Sejmu Śląskiego Konstanty Wolny, Wice-Wojewodą dr Tadeusz Saloni, naczelnikiem wydziału komunikacji dr Witold Banaszkiewicz, naczelnikiem wydziału rob. publicznych dr inż. Stefan Kaufman, kierownikiem oddziału kolejowego inż. Alfred Popper, kierownikiem budowy inż. Janusz Iłłakowicz według projektu inż. St. Saskiego i T. Mejera wykonała firma Biura Inżynierskie Ksawery Goryanowicz kierownictwo robót Karol Grelowski.”

Wiadukt w Wiśle Dziechcince powstał w 1932 r. Jak można przeczytać na tablicy umieszczonej na podstawie jednego z przęseł obiektu, także i on został zbudowany przez firmę Ksawerego Goryanowicza z funduszy Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego według projektu S. Saskiego i T. Mejera. Budowę nadzorował inż. Stanisław Sawicki, Naczelnik Wydziału Budowy Kolei ówczesnego Ministerstwa Komunikacji w Warszawie. Pierwotna tablica została zniszczona przez wojska niemieckie w 1945 r. Została ona zrekonstruowana 40 lat później przez Towarzystwo Miłośników Wisły. Budowla ma trzy przęsła, 68,60 m długości i 13,80 m wysokości.