Zbyt krótki termin nie pozwala nam złożyć oferty w postępowaniu na obsugę trasy z Bratysawy do Komárna – twierdzą słowackie koleje państwowe ZSSK. Przedstawiciele zrzeszenia prywatnych przewoźników kolejowych AllRail.EU twierdzili tymczasem, że krótki termin... faworyzował ZSSK, a dodatkowo postawione przez Ministerstwo Transportu warunki sprawiły, że oferty nie mógł złożyć nikt inny. Nie wiadomo na razie, kto złożył oferty ani jakie dalsze kroki podejmie organizator.
Postępowanie, o którym mowa, dotyczyło trasy Bratysława – Dunajská Streda – Komárno. Od roku 2010 była to jedyna relacja, w której przewozy w ramach służby publicznej wykonywał operator inny niż ZSSK – prywatny RegioJet. W ciągu dekady, w której zapewniał on obsługę trasy, frekwencja znacznie wzrosła. W ubiegłym roku przewoźnik musiał nawet kupić dla potrzeb trasy dodatkowe, używane wagony pasażerskie.
10 października ubiegłego roku słowackie Ministerstwo Transportu ogłosiło przetarg na obsługę linii do Komárna od grudnia 2020 r. przez kolejnych dziesięć lat. Wstępny zamiar udziału miało wyrazić pięciu przewoźników, w tym dotychczasowy operator oraz państwowe ZSSK. Choć formalnie udział w postępowaniu mogli brać wszyscy, zdaniem sekretarza generalnego AllRail Nicka Brooksa w rzeczywistości kryteria zostały uszyte na miarę kolei państwowej.
Jak twierdził Brooks, na taką ocenę pozwala analiza wymagań co do taboru, którym ma dysponować nowy operator. Jedynymi dostępnymi obecnie w regionie pojazdami, które je spełniają (chodzi m. in. o kryterium wieku wagonów piętrowych), mają być według niego jednostki kupione w latach 2007-2013 przez ZSSK: 10 zestawów wagonów piętrowych push-pull oraz 12 zespołów trakcyjnych do ruchu dalekobieżnego. Państwowy przewoźnik sfinansował ich zakup głównie z dotacji od słowackiego rządu oraz z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
– Jeśli, czerpiąc korzyści ze swojej historycznej roli, z zasobów publicznych mogą korzystać tylko dominujący na rynku przewoźnicy państwowi, publiczne wsparcie przynosi w takiej sytuacji duże szkody konkurencji na rynku – argumentował sekretarz generalny AllRail. Jak postulował, aby wyrównać szanse prywatnych operatorów pod względem taborowym, należałoby wprowadzić zasadę udostępniania kupionego ze środków publicznych taboru każdemu zwycięzcy przetargu.
Ministerstwo nie przyznawało się do tak postawionych zarzutów. – Zleceniodawca przy określaniu kryteriów dla taboru kierował się przede wszystkim chęcią zwiększenia liczby miejsc siedzących ze względu na występujące na trasie duże potoki pasażerskie w godzinach szczytu. (…) Przetarg ma doprowadzić do poprawy jakości dla podróżnych za akceptowalną cenę – głosił komunikat resortu. Według ministerstwa tabor, którego oczekuje zamawiający, byłby w stanie pozyskać różnymi sposobami każdy oferent.
Następne dni przyniosły nieoczekiwany zwrot akcji. – Złożenie oferty niepodlegającej odrzuceniu w wynaczonym terminie nie byłoby dla nas możliwe – ogłosił państwowy przewoźnik, informując o wycofaniu się z postępowania. ZSSK przygotowują sprzeciw wobec warunków przetargu, licząc na ogłoszenie nowego postępowania z dłuższym terminem. Nie wiadomo jeszcze, jacy przewoźnicy ubiegają się o zlecenie.
Nie był to pierwszy słowacki przetarg, którego sposób przeprowadzenia budzi zastrzeżenia organizacji. W grudniu pisaliśmy o
przetargu na obsługę trasy Żylina – Rajec, którego jedynym uczestnikiem były państwowe koleje Słowackie (ZSSK). W ocenie Allrail stało się tak z powodu bardzo krótkiego czasu na składanie ofert i opóźnione opublikowanie tłumaczenia dokumentacji przetargowej na język angielski. Zdaniem Brooksa faworyzowanie ZSSK było celowym działaniem słowackiego Ministerstwa Transportu. Ostatecznie w styczniu przetarg został jednak unieważniony.
Zapisz się do newslettera:
