PLK krytycznie o niskich ekranach akustycznych

Rozmowy z producentami niskich ekranów skutkują pierwszymi wnioskami dotyczącymi ich zastosowania. PLK zauważa na przykład, że w okresie opadów śniegu tak blisko usytuowane ekrany (niskie ekrany umieszcza się znacznie bliżej torowiska niż tradycyjne) na typowych liniach dwutorowych wyeliminują też możliwość pracy szybkich pługów lemieszowych i wymagać będą wyłącznie powolnego i drogiego sprzętu wirnikowego. 

„Brak wyjść ewakuacyjnych, problem z przewozami poza skrajnią i pracami utrzymaniowymi”

– Niskie ekrany pomimo prób wyposażenia w wyjścia ewakuacyjne, w obecnym wykonaniu są trudne do zaakceptowania pod względem bezpieczeństwa i higieny pracy. Normalne oddalenie ekranów pozwalające na bezpieczne utrzymanie linii to około 3,6 m od osi toru w typowym zakresie prędkości wynoszącym od 80 km/h do 160 km/h. Odległość strefy bezpiecznej w takim przypadku powinna wynosić 2,7 m, a jej szerokość 0,8 m, co daje minimum 3,5 m wolnego pasa torowiska licząc względem osi toru. Tymczasem ekrany niskie są lokalizowane w odległości rzędu zaledwie 2,0 m a więc de facto w torze kolejowym – wyczerpująco komentuje PKP PLK.

Krytyka zarządcy infrastruktury dotyczy też innego aspektu montażu niskich ekranów. Zdaniem PKP PLK ich usytuowanie wyklucza jakiekolwiek roboty zmechanizowane, rozładunek materiałów i inne operacje technologiczne w ramach utrzymania linii kolejowej, bez uprzedniego demontażu blisko usytuowanych konstrukcji. Co więcej: „niskie ekrany mogą okazać się także dodatkowym utrudnieniem dla przewozów ponadgabarytowych ważnych dla gospodarki kraju oraz transportów sprzętu wojskowego, które determinują przyszłą sprawność systemu obronnego Polski”.

Problemy formalne

PLK zauważa też problemy formalne. Wyjaśnia, że żaden z producentów biorących udział w dialogu technicznym nie posiadał dokumentów wprowadzenia swych ekranów na rynek, jako wyrobu budowlanego.

– W jednym wypadku zidentyfikowano tylko dokumenty zgodności w zakresie skuteczności akustycznej, ale nie potwierdza to w żaden sposób wytrzymałości konstrukcji. Awarie normalnie oddalonych ekranów wykazały ogromny wpływ oddziaływań dynamicznych na ekrany akustyczne przy liniach kolejowych oraz to, że wciąż brak jest norm, które regulują zasady wymiarowania tak blisko usytuowanych instalacji liniowych. W tej sytuacji ekrany niskie sytuowane w torze tym bardziej będą narażone na oddziaływania dynamiczne. Bez dedykowanych im norm lub innych dokumentów wydanych na gruncie prawa europejskiego lub krajowego rozpowszechnianie takich instalacji jest niemożliwe – napisała PLK po ponad rocznych konsultacjach z producentami. Ponadto PLK zauważa, że niskie ekrany nie są rozpowszechnione w Europie, gdzie „podstawowym zabiegiem ochrony akustycznej pozostają ekrany oddalone daleko poza krawędź torowiska”.

Miejsce dla testów wstępnie wyznaczono

Pomimo tego PKP PLK wyznaczyło miejsca, gdzie mogłyby się odbyć testy niskich ekranów. Wytypowano rejon Piastowa na linii kolejowej nr 1 i Pomiechówka oraz Stanisławowa na linii kolejowej nr 9 z uwagi na aktualne problemy akustyczne. Ich zabudowa w obliczu zdefiniowanych problemów będzie jednak rodzić problemy. W piśmie z ministerstwa nie określono momentu, w którym zostaną przetestowane.

W odpowiedzi cytowanej przez Ministerstwo Infrastruktury PLK zapewnia, że rozumie, że walory estetyczne okolicy linii kolejowej są istotne. Dlatego „proponowane zabezpieczenia wykonane są często w kolorystyce nawiązującej do otoczenia lub z surowców naturalnych”. Zarządca informuje ponadto o testach innych urządzeń ochrony akustycznej, nad którymi pracuje razem z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju. Chodzi m.in. o przyszynowe tłumiki akustyczne. Zmierzono już ich skuteczność i pierwsze wyniki są bardzo obiecujące. Opiszemy je wkrótce.