PKP SA wprowadziła wymagane przez Urząd Transportu Kolejowego zmiany w regulaminie tzw. opłaty dworcowej. Kończy to postępowanie i zdaniem PKP SA potwierdza zasadność pobierania opłaty za dostęp do infrastruktury usługowej od przewoźników.
W grudniu Prezes Urzędu Transportu Kolejowego
nakazał PKP SA wprowadzenie zmian w regulaminie dostępu do stacji pasażerskiej i opłatach pobieranych za dostęp do stacji. Po nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym operatorzy dworców mogą pobierać od przewoźników opłaty za korzystanie ze stacji pasażerskich. Jednak wymagane jest opisanie obiektów i zapewnienie odpowiedniego standardu, w tym dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się – podkreślał UTK.
W odpowiedzi PKP SA podkreślała, że Prezes UTK
jednoznacznie potwierdził, że PKP SA ma prawo pobierać opłatę za dostęp do stacji pasażerskich oraz nie zakwestionował kluczowych zapisów regulaminu. Warto przypomnieć, że przeciw opłacie
protestowała część przewoźników. Spółka negocjowała z nimi kształt opłaty.
Koniec postępowania UTK
Decyzją z 15 marca 2019 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego uchylił w całości swoją decyzję z 10 października 2018 r. w sprawie wprowadzenia zmian do Regulaminu dostępu przez licencjonowanych przewoźników kolejowych do obiektu infrastruktury usługowej – stacji pasażerskiej i umorzył w całości postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie. – Prezes UTK, rozpatrując ponownie sprawę, wziął pod uwagę całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, w tym stanowisko PKP SA zaprezentowane we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, jak również zmieniony Regulamin dostępu wraz z załącznikami, zamieszczony na stronie internetowej spółki i przesłany Prezesowi UTK 14 lutego – informuje rzecznik PKP SA Michał Stilger.
Jak wyjaśnia, postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe, ponieważ PKP SA usunęła wszystkie wskazane w zaskarżonej decyzji nieprawidłowości. – Tym samym Prezes UTK zakończył prowadzone postępowanie, które potwierdziło że przyjęty przez PKP SA Regulamin dostępu przez licencjonowanych przewoźników kolejowych do obiektu infrastruktury usługowej – stacji pasażerskiej spełnia wymagania określone przepisami ustawy o transporcie kolejowym – podkreśla Stilger, dodając, że prezes UTK potwierdził w ten sposób zasadność pobierania opłaty za dostęp do stacji pasażerskich od przewoźników kolejowych, a także nie zakwestionował przyjętych przez PKP SA zasad ustalania kosztów utrzymania powierzchni przeznaczonej do odprawy podróżnych na stacjach pasażerskich oraz ich rozliczania z przewoźnikami.
– Należy podkreślić, że dworce kolejowe udostępniane są pasażerom nieodpłatnie i nie są przewidywane żadne formy limitowania czy priorytetyzacji dostępu dla klientów przewoźników kolejowych.Niepewność co do partycypacji w kosztach utrzymania obiektów przez przewoźników może oznaczać brak środków na zapewnienie odpowiedniego standardu dla podróżnych. Ryzyko pogarszania się stanu infrastruktury służącej od obsługi podróżnych jest zjawiskiem negatywnym i może być czynnikiem rezygnacji pasażerów z usług transportu kolejowego, co będzie niekorzystne dla PKP SA, jak i poszczególnych przewoźników. Jest to również sprzeczne ze strategią rewitalizacji transportu kolejowego i koncepcją rozwoju transportu kolejowego – podsumowuje Michał Stilger.
Jakie opłaty?
Jak czytamy w uzasadnieniu decyzji prezesa UTK, PKP SA zmodyfikowała cennik z uwzględnieniem czy chodzi o ruch dalekobieżny czy regionalny i dodała osobną kategorię – dworce premium z wyszczególnioną opłatą za każdy z dworców należących do tej kategorii. Zachowany został podział na kategorie stacji pasażerskich, jednakże PKP zrezygnowała z podziału na województwa. Z bazy kosztowej zostały też usunięte stacje, które zgodnie z Regulaminem dostępu nie są udostępnianie przewoźnikom kolejowym, tj.: stacja w Zakopanem oraz stacja Hajnówka. Dodatkowo, PKP SA dodała do Regulaminu informacje na temat upustów, w których wskazała w jakich sytuacjach przewoźnikowi przysługuje upust. – Zmiana ta zapewnia większą transparentność i jasność stosowania rozwiązań związanych z pobieraniem opłat – czytamy w decyzji. Jednakże Prezes UTK podkreśla, że są to zmiany, które nie w pełni pozwalają przewoźnikom na zapoznanie się ze specyfikacją techniczną danych stacji pasażerskich. Z tego też powodu Prezes UTK rekomenduje, aby PKP S.A. w przyszłości udostępniła przewoźnikom kolejowym i pasażerom plany wszystkich stacji pasażerskich, którymi zarządza, np. poprzez dołączenie załącznika z listą hiperłączy do planu każdej ze stacji, w których wskazano by drogi wolne od przeszkód na stacjach pasażerskich dostosowanych do potrzeb osób o ograniczonej możliwości poruszania się.
PKP SA wykonała też pozostałe działania wskazane przez UTK, m.in. wskazując zastęp dostępności dworców, informacje dotyczące świadczonych usług na rzecz przewoźnika oraz warunki techniczne peronów na stacjach pasażerskich. Ponadto, PKP SA zmieniła zasady dotyczące udostępniania przewoźnikom kolejowym stacji pasażerskich i usług świadczonych w ramach tego udostępniania, poprzez uwzględnienie zapisów dotyczących umożliwienia przewoźnikowi kolejowemu umieszczenie na stacji pasażerskiej dodatkowych informacji handlowych.
Zaktualizowany cennik dostępu do obiektu infrastruktury usługowej – stacji pasażerskiej zawiera następujące stawki: Dworzec kategorii Lokalny: 1,15 zł dla ruchu regionalnego i 2,30 zł dla dalekobieżnego; Aglomeracyjny to odpowiednio 2,55 zł i 5,10 zł; Wojewódzki: 6,27 zł i 12,54 zł; Regionalny 3,22 zł i 6,44 zł; Turystyczny: 4,47 zł i 8,94 zł. Są też dworce Premium, z reguły droższe (choć Warszawa Zachodnia ma stawki 2,71 zł i 5,42 zł). Najdroższa jest Warszawa Centralna (41,21 zł i 82,42 zł) a druga, o dziwo, Częstochowa. Ten dworzec
może wkrótce zostać zburzony ze względu na zbyt wysokie koszty utrzymania.