Fot. rob zand, CC BY-SA 2.0Most The Hell Gate bridge
Wielki kolejowy most łukowy nad nowojorskimi wodami obchodził 9 marca setna rocznice oddania do użytku. Nazwa The Hell Gate Bridge (most Piekielnej Bramy) wzięła się z dawnych tragedii żaglowców, których dziesiątki zatonęły na zdradliwych, kotłujących się w czasie przypływów i odpływów wodach miedzy East River a cieśniną Long Island Sound.
Piekielny most, wspólna inwestycja kolei Pennsylvania oraz New Haven, umożliwił najszybsze pasażerskie połaczenia Waszyngtonu z Bostonem przez serce Nowego Jorku. Wcześniej trzeba było przeprawiać się promami, zaś ruch tranzytowy kierowano na dwa inne obiekty, położone daleko na północ: pierwszy 60 mil, drugi 150 mil od miasta. W roku 1910 otwarto tunele pod rzeką Hudson wiodące od zachodu i południa do manhattańskiej stacji Pennsylvania. Tunele te, przedłużone pod East River, przechodziły w estakadę, która następnie wyprowadzała linie wielką literą “S” na poziom nowego mostu i dalej na północ w kierunku Bostonu.
Projektantem był inżynier Gustaw Lindenthal, urodzony w 1850 r. w czeskim Brnie. Rozpiętość miedzy licami obu wież wyniosła 1017 stop, prześwit nad lustrem wysokiej wody 135 stop. Podczas 3-letniej budowy zużyto 19 tys. ton stali. Lindenthal byl autorem jeszcze kilku innych wielkich amerykańskich przepraw drogowych i kolejowych. Wiekowy, 4-torowy most (dziś leżą 3 tory) jest w rękach Amtraka, korzystają z niego też zdawcze pociągi towarowe, obsługujące bocznice w dzielnicach Brooklynu i Queensu.
Wzrost przewozów na kolejach USA
W porównaniu z rokiem ubiegłym w połowie marca nadanie ładownych wagonów i jednostek intermodalnych wzrosło o ponad 5%, zaś w segmencie węgla kamiennego o 12%. Przewozy węgla odzwierciedlają sytuację w tutejszej energetyce, która częściowo przestawiła się na gaz ziemny. Ceny gazu dla przemysłowych odbiorców wahają się w szerokich widełkach – w ostatnich 52 tygodniach cena za kaloryczną jednostkę mBTU (million British Thermal Units) kształtowała się miedzy 1,83 a 3,82 dolara – a to oznacza zmiany popytu na węgiel energetyczny, na co kolejnictwo nie ma wpływu. Po kilkuletnich głębokich spadkach przewozów węgla – każdy ich wzrost cieszy kolejarzy.
O Kolei Malinowskiego znowu głośno
Kwietniowy numer amerykańskiego miesięcznika hobbystyczno-branżowego “Trains” przynosi obszerny artykuł o kolejach Peru. Prezentując dzień dzisiejszy – charakteryzujący się prawie wyłącznie obsługą górnictwa w wysokich partiach Andów z dodatkiem niewielkiego ruchu pasażersko-turystycznego – autor oddaje sprawiedliwość prawdziwemu budowniczemu tej linii czyli Ernestowi Malinowskiemu. To nieczęste, szczególnie w opracowaniach anglojęzycznych, które koncentrowały się bardziej na barwnej postaci Amerykanina Meiggsa – promotora i finansisty, lecz nie rzeczywistego wykonawcy tego na pierwszy rzut oka niewykonalnego projektu (foto: srebrny medal z nazwiskiem Malinowskiego, wybity w Limie z okazji poświęcenia kamienia węgielnego i rozpoczęcia robot 1 stycznia 1870 r.).
Podanie adresu e-mail oraz wciśnięcie ‘OK’ jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na:
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa na podany adres e-mail newsletterów zawierających informacje branżowe, marketingowe oraz handlowe.
przesyłanie przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa (dalej: TOR), na podany adres e-mail informacji handlowych pochodzących od innych niż TOR podmiotów.
Podanie adresu email oraz wyrażenie zgody jest całkowicie dobrowolne. Podającemu przysługuje prawo do wglądu w swoje dane osobowe przetwarzane przez Zespół Doradców Gospodarczych TOR sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, adres: Sielecka 35, 00-738 Warszawa oraz ich poprawiania.
Zapisz się do newslettera:
