Jest nowy projekt ustawy o czasie pracy maszynistów

Wnioskodawcą ustawy jest Ministerstwo Infrastruktury. W wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów zaktualizowano prognozowany termin przyjęcia projektu - z II na IV kw. 2020 roku. Z projektem można zapoznać się tutaj.

Jak czytamy w uzasadnieniu, celem projektowanej ustawy o czasie pracy maszynistów jest uregulowanie, w odrębnym akcie prawnym, jednolitych norm i wymiaru czasu pracy maszynistów, a także obowiązków pracodawców i podmiotów korzystających z pracy lub usług maszynistów w celu eliminowania zagrożeń bezpieczeństwa ruchu kolejowego wynikających z nieprzestrzegania standardów prawa pracy. Maszyniści od wielu lat zwracali uwagę, że kierowcy i piloci mają ustawę o czasie pracy, a maszyniści.

Projekt ustawy został opracowany na podstawie projektu założeń projektu ustawy o czasie pracy maszynistów opracowanego przez Podzespół ds. bezpieczeństwa przy Zespole Trójstronnym ds. Kolejnictwa powołany w dniu 23 stycznia 2017 r.  Przypomnijmy, że do tamtego projektu wiele uwag mieli zarówno pracodawcy, jak i strona społeczna. Ostatecznie projekt został wycofany z prac legislacyjnych w marcu 2019 roku. 

Jaki czas pracy? 

Według projektu, czas pracy maszynistów zatrudnionych na podstawie stosunku pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 2 miesięcy. Dopuszczalne jest przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę - w ramach systemu równoważnego czasu pracy. Liczba godzin nadliczbowych nie może przekroczyć 150 godzin w roku kalendarzowym.

Praca na stanowisku maszynisty wykonywana u kilku pracodawców podlega sumowaniu. Sumowaniu podlega również czas pracy maszynisty przy prowadzeniu pojazdów kolejowych oraz przy wykonywaniu czynności na stanowiskach bezpośrednio związanych z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego. W każdej dobie maszyniście przysługuje prawo do co najmniej 12 godzin nieprzerwanego odpoczynku, a jeżeli pracował dłużej niż 12 godzin, wówczas odpoczynek powinien trwać tyle, ile poprzedzająca go praca.

Tygodniowy czas pracy maszynisty zatrudnionego na innej podstawie niż stosunek pracy nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Tygodniowy czas pracy maszynisty zatrudnionego na innej podstawie niż stosunek pracy, może być przedłużony do 60 godzin, jeżeli średni tygodniowy czas pracy tego maszynisty nie przekroczy 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.

Maszyniście zatrudnionemu na innej podstawie niż stosunek pracy przysługuje prawo do co najmniej 12 godzin nieprzerwanego odpoczynku. W każdym tygodniu przysługuje prawo do co najmniej 36 godzin nieprzerwanego odpoczynku (dla maszynisty zatrudnionego na umowie o pracę projekt przewiduje 35 godzin).