Pod koniec lat sześćdziesiątych z myślą o modernizacji kolei wąskotorowych PKP zaczęto sprowadzać do Polski rumuńskie lokomotywy L45H. Ogółem sprowadzono ponad 200 tych lokomotyw, w tym 50 dla kolei przemysłowych. Lokomotywa z silnikiem spalinowym wysokoprężnym o mocy 450 KM jest przeznaczona do obsługi ruchu pasażerskiego, ruchu towarowego oraz prac manewrowych na liniach wąskotorowych.
Do Polski trafiły lokomotywy na tor szerokości 750, 785 i 1000 mm. Jest to najsilniejsza lokomotywa, jaka jest eksploatowana na kolejach wąskotorowych w Polsce.
Dostawy tych lokomotyw pozwoliły na wycofanie z wielu kolejek parowozów. Wykorzystywane były do prowadzenia ciężkich pociągów transporterowych, często w podwójnej trakcji. Były to jednak lokomotywy bardzo awaryjne oraz charakteryzujące się dużym zużyciem paliwa. Sytuację poprawiła wymiana silników typu Maybach MB 836Bb w większości lokomotyw, na produkowane w Polsce licencyjne silniki Wola – Henschel 71H12A.
Lokomotywa ta jest w chwili obecnej z powodu braku nowszych następców, podstawowym środkiem trakcyjnym na czynnych kolejach wąskotorowych. Cześć lokomotyw złomowano, a z innych wykorzystuje się części zamienne. Na Kolejach Dojazdowych zarządzanych przez PKP lokomotywy spalinowe typu L45H otrzymały oznaczenie serii Lxd2 (L – Lokomotywa, x – 4 osiowa, d – napędzana silnikiem diesla, 2 – moc na koła przekazywana za pomocą przekładni hydrokinetycznej), zaś w przemyśle oraz innych krajach często oznaczone były serią producenta L45H (lokomotywa o mocy 450 KM z przekładnią hydrokinetyczną). Podczas eksploatacji lokomotyw systematycznie wymieniano silniki Mercedes-Maybach MB836Bb produkowane na licencji w zakładach FAUR na silniki Wola 71H12A polskiej produkcji (licencja Henschel). Silnik Wola – Henschel 71H12A jest dwunastocylindrowym, widlastym, turbodoładowanym silnikiem wysokoprężnym osiągającym moc 505 KM przy 1600 obr/min. Napęd z silnika wyprowadzony jest na hydrokinetyczną przekładnię główną umożliwiającą płynną zmianę prędkości w obu kierunkach jazdy. W jej korpusie mieści się również mechaniczny reduktor i mechaniczna przekładnia nawrotna służąca do zmiany kierunku jazdy lokomotywy. Z przekładni moc przeniesiona zostaje za pomocą wałów Kardana na wózki.
Muzeum Kolejnictwa ma w swoich zbiorach 2 lokomotywy Lxd2 o numerach: 250 z silnikiem Maybacha oraz 342 z silnikiem Henschla. Lokomotywy te są wykorzystywane przy prowadzeniu pociągów turystycznych Oddziale Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.
Dane techniczne:
Układ osi - BoBo
Szerokość toru - 750 mm
Średnica koła - 750 mm
Nacisk osi na szynę - 8 T + 6% /78,4 kN + 6%/
Maksymalna prędkość eksploatacyjna - 36 km/h
Minimalna prędkość trwała - 8 km/godz.
Prędkość manewrowa - 5 km/godz.
Masa lokomotywy w stanie służbowym - 32 t +6%
Siła pociągowa ciągła przy mocy nominalnej i szybkości 7,5 km/h - 7 600 kG /74,5 kN/
Siła pociągowa rozruchowa przy wadze eksploatacyjnej 32 T oraz przy μ = 0,33 - 10 500 kG /102,9 kN/
Przekładnia hydrauliczna - typ TH 1
Przekładnia nawrotna i dodatkowa - 1 R 13