Chiny. Ukończono pierwszą na świecie pętlę kolejową wokół pustyni

Ukończono układanie torów linii kolejowej wokół pustyni Takla Makan. To pierwszy na świecie taki projekt. Takla Makan, nazywana przez Chińczyków „morzem śmierci”, to jedna z największych pustyń w Chinach. Jej powierzchnia przekracza 300 tysięcy kilometrów kwadratowych, jest więc porównywalna z powierzchnią Polski.

Dwa kilometry torów dziennie

Jak podaje prorządowa agencja Xinhua, 825-kilometrowy odcinek linii kolejowej połączył miasto Hoten z okręgiem Ruoqiang w Mongolii Wewnętrznej (w autonomicznej prowincji Sinciang). To pozwoliło domknąć ring wokół całej pustyni po jej obrzeżach. Średnio układano tory z prędkością 2 kilometrów dziennie. Uruchomienie tej niecodziennej trasy o nazwie Heruo Railway planowane jest w czerwcu 2022 roku.

Budowę kolei Heruo rozpoczęto w grudniu 2018 r. W zamierzeniach będzie to regionalna linia magistralna w środkowych i zachodnich Chinach, ale przede wszystkim międzynarodowy korytarz pomiędzy zachodnim zapleczem Chin a częścią południową i środkową. Lepsza infrastruktura będzie także sprzyjać rozwojowi gospodarczemu i społecznemu prowincji Sinciangu – jednego z najbiedniejszych regionów kraju. Warto podkreślić, że to duży i rzadko zaludniony obszar, stanowiący aż 1/6 terytorium Chin.

– Dzięki zaprojektowanej prędkości pociągów na 120 km/h, oczekuje się, że ukończona linia kolejowa skróci czas podróży między Hetian w prowincji Sinciang a Xining w prowincji Qinghai z trzech dni do zaledwie jednego – zapowiedziano w chińskiej telewizji. Projekt zintegruje prowincję Sinciang z rozległą siecią linii kolejowych m.in. trasach Nowego Jedwabnego Szlaku. Całkowita długość tej jednotorowej linii kolejowej wynosi 825,5 kilometrów. Na trasie znajdzie się 20 stacji. W szczytowym momencie inwestycji na budowie pracowało ok. 1200 robotników.

Poskromić siły natury

Warunki budowy trasy były bardzo ciężkie ze względu na gorącą temperaturę wynoszącą 50 st. C, piasek i wiatr. Aby zniwelować wpływ burz piaskowych na inwestycję, wzdłuż linii stworzono naturalną osłonę. Stworzono powierzchnię 50 mln m kw. traw i posadzono 13 mln krzewów i drzew takich jak tamaryszek, rokitnik czy saksauł. Okazuje się, że przeżywalność roślin wynosi 85 proc.

Do niwelowania złego wpływu wiatru linię poprowadzono wiaduktami, które budowano z prefabrykatów. Taka technologia była wymuszona ograniczonymi zasobami wody na miejscu budowy. Głównych wiaduktów jest pięć, a każdy o długości 40 km. Obiekty stoją na rozległej pustyni, a wiatr i piasek przelatują pod przęsłami, dzięki czemu siły natury nie będą zagrażać znacząco samej linii kolejowej i pociągom. Co ciekawe, udało się zastosować technologię bezstykową szyn; spawanie można było wykonywać wyłącznie w nocy.

Ogromne chińskie inwestycje z rozmachem

Chiny wchodzą już w trzecią dekadę obowiązywania strategii „Go West”, której celem jest zmniejszenie ekonomicznej przepaści między mniej rozwiniętą zachodnią a zamożną wschodnią częścią kraju. Zgodnie z przyjętym planem, region Sinciang musi wzmocnić swoją pozycję jako ważny węzeł komunikacyjny Chin na zachód. Sinciang sąsiaduje z Tybetem od południa, z prowincjami Qinghai i Gansu od południowego wschodu, z Mongolią od wschodu, Rosją od północy, a Kazachstanem, Kirgistanem, Tadżykistanem, Afganistanem, Pakistanem oraz kontrolowanymi przez Indie obszarami Kaszmiru od zachodu.

W trakcie 13-letniego planu na lata 2015-2020 Sinciang zainwestował 4,1 bln juanów chińskich (2,5 biliona zł) w środki trwałe oraz przyspieszył budowę infrastruktury transportowej i komunalnej. W ciągu pięciu lat w Sinciang wybudowano 30 tys. km dróg i 1530 km linii kolejowych. Powstały także 22 lotniska. Połączenia kolejowe dotarły już do wszystkich prefektur i miast Sinciang.

W 2021 r., poza projektem Heruo Raiway, powstają jeszcze dwie inne linie kolejowe. Jedna to projekt przebudowy Kolei Lanxin z Jijicaozi do Urumqi, a druga to projekt kolei z Aksu do Arar - podaje prorządowa agencja Xinhua.