Bocznica+. Optymalizacja pracy bocznic kolejowych

Jest jednak jeszcze jeden, kluczowy element, bez którego tego procesu nie uda się zrealizować. To miejsce, w którym następuje załadunek lub rozładunek, a operacja ta odbywa się na bocznicy kolejowej. W dużych organizacjach przy transporcie towarów masowych, takich jak węgiel czy surowce chemiczne nikt nie zadaje pytania o sensowność funkcjonowania bocznicy. Natomiast w przedsiębiorstwach, które mogą rozważyć alternatywnie wybór środka transportu, utrzymanie bocznicy kolejowej nie jest takie oczywiste. Stąd decydenci, biorąc pod uwagę koszty oraz uciążliwości formalne i techniczne, często rezygnują z transportu kolejowego a bocznice są likwidowane.

Problem  udziału kolei w „modal split” jest oczywiście bardziej skomplikowany, jednak kwestie związane z bocznicami mają  w tym znaczny udział. Bocznica kolejowa pełni też w wielu przypadkach  dodatkową rolę jako droga kolejowa prowadząca do obiektów infrastruktury usługowej. Od lat zjawisko zamykania albo degradacji bocznic kolejowych jest znane i komentowane, lecz nie przynosi to oczekiwanych rezultatów i zarówno ilość, jak i stan bocznic pozostawia wiele do życzenia. Wśród przyczyn takiej sytuacji wymienia się m.in. wysokie koszty administracyjne oraz operacyjne, dużą ilość formalności i potencjalnych kar, likwidację podmiotów eksploatujących bocznice kolejowe bądź też zmianę technologii pracy zakładów.

Pozostawienie zarządców „samych sobie” w nadziei, że rynek samoistnie ureguluje ten problem, prowadzić będzie do dalszej degradacji a plany unijne oraz krajowe dotyczące przeniesienia transportu towarowego z dróg na kolej będą trudne do realizacji. Potrzebny jest program typu Bocznica +, który doprowadzi do rozwoju bocznic poprzez ułatwienia formalno-prawne i zachęty finansowe.