Firma Herrenknecht ukończyła drugą tarczę TBM, przeznaczoną do drążenia tunelu kolejowego pod Alpami na granicy francusko-włoskiej. Sekcja, w której będzie pracowała maszyna, stanie się częścią najdłuższej podziemnej linii kolejowej na świecie. Tunel wraz z całą linią Lyon – Turyn ma zostać oddany do użytku w 2032 r.
Złożona z 10 segmentów tarcza ma 180 metrów długości, średnicę 10,4 m oraz masę 2300 ton. Jej moc wynosi 8100 kW. Głowicę wyposażono w 61 wałków skrawających skały. Do transportu urządzenia w częściach zostanie zaangażowanych aż 120 ciężarówek, w tym 20 pojazdów specjalnych z przekroczoną skrajnią. Maszyna zostanie zmontowana w bazie w Saint-Martin-la-Porte.
Podziemna linia pod Alpami będzie drążona przez aż siedem tarcz TBM. Dostarczona przez Herrenknecht maszyna jest drugą z nich. Zostanie ona wykorzystana do wywiercenia ok. 9 km nitki północnej. Wykonawcą tego odcinka jest konsorcjum VINCI Construction Grands Projets, Webuild, Dodin Campenon Bernard i Campenon Bernard Centre Est. Dodatkowe dwie tarcze, którym nadano imiona Gea i Frederica, wydrążyły już wcześniejsze, krótsze tunele po stronie francuskiej.
Nowa linia Lyon – Turyn ma liczyć ok. 270 km długości. Cel jej budowy, oprócz samego skrócenia czasu podróży między obiema metropoliami (z ok. 7 do 4 godzin), to połączenie francuskiej i włoskiej sieci kolei dużych prędkości, choć sama nie jest formalnie uznawana za taką linię. Głównym powodem jest prędkość maksymalna dla pociągów pasażerskich (220 km/h), niższa o 30 km/h od przyjmowanego dziś w UE progu.
Ponadto nowa trasa będzie służyła również pociągom towarowym, które będą mogły pokonywać ją z prędkością 100 km/h. Wyjątkiem będzie odcinek między Lyonem a wlotem tunelu po stronie francuskiej, gdzie ruch pasażerski zostanie odseparowany. Ruch towarowy dopuszczono w celu ograniczenia wykorzystania ciężarówek do przewozu ładunków między Francją a Włochami.
Centralną, a zarazem najtrudniejszą w budowie częścią linii będzie Tunel Bazowy Mont d'Ambin. Jego początek znajdzie się po stronie francuskiej w Saint Jean de Maurienne, a koniec – w miejscowości Susa we Włoszech. Długość obiektu – 57,7 km – będzie minimalnie większa od najdłuższego dziś na świecie
Tunelu Bazowego św. Gottharda w Szwajcarii (57,1 km). To właśnie tunel ma pochłonąć blisko jedną trzecią przewidywanych kosztów budowy (8 mld z 25 mld euro).
Budowana infrastruktura stanie się częścią korytarza śródziemnomorskiego sieci TEN-T. Inwestycja jest finansowana w 40% z funduszy Unii Europejskiej (
instrument CEF).