Niech PKP Intercity przestanie eksperymentować na ludziach w Polsce Wschodniej

Bo teraz jest tak, że odwrotnie niż w przypadku klasycznych eksperymentów i uczestnicy kolejowych testów nie są świadomi, że biorą w nich udział, a jeszcze za te testy płacą. Kto konkretnie? Mieszkańcy Polski Wschodniej.

To region położony na uboczu, oddalony od głównych ośrodków władzy, słabiej zaludniony, uboższy. Czas płynie tu wolniej i według państwowej kolei najwyraźniej nie jest tak cenny, jak w aglomeracjach. Pociąg będzie, jak przyjedzie, a jak nie, to nie. Jutro, za tydzień, a może wiosną. W Sandomierzu, Hrubieszowie, Szczebrzeszynie, Zwierzyńcu, Biłgoraju pojawia się raz dziennie. W Gorlicach, Komańczy czy Trakiszkach dwa razy w tygodniu. A do Włodawy, Bełżca, Walił, Łupkowa czy Węgorzewa od października do czerwca nie dociera wcale.

To jeszcze nic. Bo kolejarze uznali chyba, że skoro ten obszar leży też na krańcu Unii Europejskiej, to rozporządzenia o prawach pasażerów raczej się tu nie stosuje i można miesiącami, uporczywie łamać ich prawa. I nie chodzi o słynne zwracanie klientom pieniędzy za brak wagonu restauracyjnego. Bo nikt nie planuje żeby takie wagony tu wysyłać. Tu się nie przeprasza, jak zaplanowany pociąg w ogóle nie przyjedzie, bo kasy dworcowe zamknięto jeszcze za komuny, a skargę i tak mało kto napisze. A że do Warszawy daleko, to i kontrola nie pojawia (bo jak przyjedzie? I czym wróci?).

Brzmi jak groteska? Ale to niestety rzeczywistość. Ostatnio, gdy media grzmiały o unieruchomieniu niemal połowy składów Pendolino, na liniach do Zamościa i Hrubieszowa pociągi nie jeździły wcale. Bo na Podkarpaciu dni, w których sprawna jest przynajmniej połowa nowych lokomotyw spalinowych kupionych za pieniądze unijne należą do rzadkości. Nowy tabor miesiącami stoi popsuty po wypadkach i awariach. Producent, czyli bydgoska Pesa, tłumaczy, że uszkodzenia wynikają ze złego stanu torowisk oraz zimna. Ciekawe, bo w podlaskim, na krajowym biegunie zimna, niskie temperatury nie eliminują ruchu kolejowego. Z resztą jakie to ma znaczenie? W przetargu jasno było określone, po jakich liniach tabor będzie się poruszać i w jakim zakresie temperatur ma być sprawny.

A PKP Intercity, choć doskonale wie, że brakuje lokomotyw i nie jest w stanie uruchomić planowanych w rozkładzie jazdy pociągów, i tak sprzedaje na nie bilety. Więc eksperyment trwa. Zamiast pociągu podjeżdżają autobusy, które nie nadążają za rozkładem jazdy, więc się spóźniają uniemożliwiając przesiadki na stacjach, do których kolej jeszcze dociera. A zimą autobusy zastępcze, podobnie jak lokomotywy też się psują. Wtedy pasażerom PKP Intercity proponuje się podróż pociągami Przewozów Regionalnych. Zawsze coś, szkoda tylko, że na większości opisanych tras pociągi Przewozów Regionalnych nie kursują.

Ale kto by się przejmował koleją na Kresach.